சென்னை, செப்டம்பர் 27, 2025: இந்தியாவின் வேளாண் மறுமலர்ச்சியின் முகமூடியாகக் கருதப்படும் பேராசிரியர் எம்.எஸ். சுவாமிநாதன் அவர்களின் நூற்றாண்டு நினைவஞ்சலி நிகழ்ச்சி, தரமணியில் உள்ள எம்.எஸ். சுவாமிநாதன் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தில் வெள்ளிக்கிழமை நடைபெற்றது. இதில் தமிழ்நாடு முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலின் பங்கேற்று, சுவாமிநாதன் அவர்களுக்கு புகழாரம் சூட்டினார். “குரலற்றவர்கள், எளியவர்களின் குரலாக இருந்தவர் எம்.எஸ். சுவாமிநாதன். அரை வயிறு, கால் வயிறு சாப்பிட்ட மக்களை, முழு வயிறு சாப்பிட வைத்தவர். வயிறு நிரம்பினால் மட்டும் போதாது, சத்தான உணவாக இருக்க வேண்டும் என்றவர்” என்று ஸ்டாலின் தனது உரையில் கூறினார். இந்த நிகழ்வு, சுவாமிநாதனின் வாழ்க்கைப் பயணத்தை மீண்டும் நினைவூட்டி, அவரது பங்களிப்புகளை கொண்டாடியது.
மான்கொம்பு சாம்பசிவன் சுவாமிநாதன் என்று அறியப்படும் இந்தப் பெரும் விஞ்ஞானி, 1925 ஆகஸ்ட் 7 அன்று தமிழ்நாட்டின் கும்பகோணத்தில் பிறந்தார். ஒரு மருத்துவர் தந்தையின் மகனாகப் பிறந்த சுவாமிநாதன், குழந்தைப் பருவத்திலேயே விவசாய நிலங்களில் நேரம் செலவிடுவதை விரும்பினார். அவரது குடும்பம், பயிர் விலை ஏற்ற இறக்கங்கள் மற்றும் கோடைக்காற்றின் தாக்கங்களால் பாதிக்கப்பட்டது. இது அவரது மனதில் விவசாயிகளின் போராட்டங்களைப் பதிவிட்டது. பெற்றோரின் விருப்பத்திற்கு மாறாக, அவர் மருத்துவத்திற்குப் பதிலாக விலங்கியல் துறையைத் தேர்ந்தெடுத்தார். 1944இல் டிராவன்கூர் பல்கலைக்கழகத்தில் விலங்கியல் இளங்கலைப் பட்டம் பெற்றார். இரண்டாம் உலகப் போரின் போது 1943இல் ஏற்பட்ட வங்காளப் பஞ்சம், அவரது வாழ்க்கையை மாற்றியது. உணவுப் பஞ்சத்தைத் தீர்க்கும் பணியில் அர்ப்பணிப்பதற்காக, 1947இல் சென்னை பல்கலைக்கழகத்தின் கோயம்புத்தூர் விவசாயக் கல்லூரியில் விவசாய இளங்கலைப் பட்டம் பெற்றார்.
பின்னர், புது தில்லியில் உள்ள இந்திய வேளாண் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தில் சேர்ந்து, 1948இல் மரபியல் மற்றும் தாவர இனப்பெருக்கத்தில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்றார். ஐ.எஸ்.சி.ஓ. விரிவுரைக்குப் பிறகு, நெதர்லாந்தின் வாகெனிங்கன் விவசாயப் பல்கலைக்கழகத்தில் பயிற்சி பெற்று, 1952இல் கேம்பிரிஜ் பல்கலைக்கழகத்தில் பிஎஎச்.டி. பட்டம் பெற்றார். அமெரிக்காவின் விச்கான்சின் பல்கலைக்கழகத்தில் தக்காளி மற்றும் உருளைக்கிழங்கு இனப்பெருக்கத்தில் ஆய்வு செய்தார். இந்தக் காலத்தில், அவர் தாவர மரபியல், குடும்பவியல் மற்றும் நிறைவியல் ஆய்வுகளில் சிறந்து விளங்கினார்.
1960களில் இந்தியா உணவுப் பஞ்சத்தின் விளிம்பில் இருந்தபோது, சுவாமிநாதனின் தலைமைத்துவம் இந்தியாவின் விவசாய வரலாற்றை மாற்றியது. அமெரிக்க விஞ்ஞானி நார்மன் போர்லாக்குடன் இணைந்து, உயர் விளைச்சல் கொண்ட கோதுமை மற்றும் அரிசி வகைகளை உருவாக்கினார். போர்லாக்கின் மெக்ஸிகோ கோதுமை விதைகளை இந்தியாவில் சோதனை செய்து, 1960களின் பசுமைப் புரட்சியைத் தொடங்கினார். இதன் பலனாக, 1967இல் 50 லட்சம் டன் இருந்த கோதுமை உற்பத்தி, 1968இல் 1.7 கோடி டன்னாக உயர்ந்தது. இந்தப் புரட்சி, இந்தியாவையும் பாகிஸ்தானையும் பஞ்சத்திலிருந்து காப்பாற்றியது. சுவாமிநாதன், விவசாயிகளுடன் நேரடியாக இணைந்து, உரங்கள், நீர் மேலாண்மை மற்றும் நவீன நுட்பங்களை அறிமுகப்படுத்தினார்.
1961 முதல் 1972 வரை இந்திய வேளாண் ஆராய்ச்சி நிறுவன இயக்குநராக, 1972 முதல் 1979 வரை இந்திய வேளாண் ஆராய்ச்சி கவுன்சில் இயக்குநர் தளபதியாகப் பணியாற்றினார். 1982 முதல் 1988 வரை ஃபிலிப்பைன்ஸில் உள்ள சர்வதேச அரிசி ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் இயக்குநர் தளபதியாக இருந்தார். 1988இல், உலக உணவு விருதின் பரிசுத்தொகையைப் பயன்படுத்தி, சென்னையில் எம்.எஸ். சுவாமிநாதன் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தை நிறுவினார். இந்நிறுவனம், நிலையான வேளாண்மை, பெண்கள் அதிகாரமளிப்பு மற்றும் கிராமப்புற மேம்பாட்டில் முன்னணியில் உள்ளது.
சுவாமிநாதனின் பங்களிப்புகள் உலகளவில் அங்கீகரிக்கப்பட்டன. 1971இல் ராமன் மக்சேசே விருது, 1987இல் முதல் உலக உணவு விருது, 2000இல் இந்திரா காந்தி அமைதி விருது ஆகியவற்றைப் பெற்றார். ஐ.நா.வின் சுற்றுச்சூழல் பிரைஸ், அல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் உலக அறிவியல் விருது உள்ளிட்ட 75 கௌரவ பட்டங்கள் பெற்றார். அவர் பஊக்வாஷ் கான்ஃபரன்ஸ் தலைவர் மற்றும் சர்வதேச இயற்கைப் பாதுகாப்பு சங்கத் தலைவராக இருந்தார். 1999இல், டைம்ஸ் இதழ் அவரை 20ஆம் நூற்றாண்டின் செல்வாக்கு மிக்க ஆசியர்களுள் ஒருவராகக் குறிப்பிட்டது – காந்தி மற்றும் தாகூருடன் இணைந்து.
தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில், 1955இல் மீனா பூதலிங்கத்தை மணந்தார். அவருக்கு மூன்று மகள்கள்: சௌமியா (உலக சுகாதார அமைப்பின் முன்னாள் தலைமை விஞ்ஞானி), மதுரா (எகானமிஸ்ட்) மற்றும் நித்யா (பாலினம் மற்றும் கிராமப்புற மேம்பாட்டு நிபுணர்). காந்தியனும் இராமண மகரிஷியும் அவரது ஊக்கமாக இருந்தனர். 2023 செப்டம்பர் 28 அன்று, 98வது வயதில் சென்னையில் அமைதியாகக் காலமானார்.
முதல்வர் ஸ்டாலினின் புகழாரம், சுவாமிநாதனின் தொலைந்த குரலை மீண்டும் ஒலிக்கச் செய்கிறது. அவர் வலியுறுத்திய “எவருக்கும் பசி தாங்காமல் இருக்கக் கூடாது” என்ற கனவு, இன்றும் இந்தியாவின் உணவுப் பாதுகாப்பை வழிநடத்துகிறது. அவரது பாரம்பரியம், நிலையான விவசாயத்தின் மூலம் எளியவர்களின் வாழ்க்கையை உயர்த்தும் என்ற நம்பிக்கையை அளிக்கிறது.