Site icon No #1 Independent Digital News Publisher

காவல்துறையில் கைதிகள் சித்ரவதை: தமிழ்நாட்டில் 91% காவலர்களின் கோர மனநிலை – சீர்திருத்தங்களின் அவசியம்

சென்னை, ஜூலை 08, 2025 – தமிழ்நாட்டில் காவல்துறையினரிடையே கைதிகளை சித்ரவதை செய்வது சில சமயங்களில் அவசியம் எனக் கருதும் மனநிலை அதிர்ச்சியளிக்கும் அளவுக்கு உள்ளதாக சமீபத்திய அறிக்கை ஒன்று தெரிவிக்கிறது. ‘இந்தியாவில் காவல்துறையின் நிலை’ (Status of Policing in India Report – SPIR 2025) என்ற இந்த அறிக்கையின்படி, தமிழ்நாட்டில் 91 சதவீத காவலர்கள், விசாரணையின்போது தகவல் பெறுவதற்காக கைதிகளை சித்ரவதை செய்வது “மிகவும் அல்லது ஓரளவு” அவசியமானது என்று கருதுகின்றனர். இந்த அறிக்கை, 16 மாநிலங்கள் மற்றும் டெல்லியைச் சேர்ந்த 8,276 காவலர்களிடம் நடத்தப்பட்ட விரிவான நேர்காணல்களின் அடிப்படையில் தயாரிக்கப்பட்டுள்ளது.

சிவகங்கை மாவட்டத்தில் கோயில் பாதுகாவலரான பி. அஜித்குமார் (27) காவல்நிலையத்தில் சித்ரவதை செய்யப்பட்டு உயிரிழந்த சம்பவத்தை அடுத்து, இந்த அறிக்கை மேலும் கவனம் பெற்றுள்ளது. இந்த சம்பவம், காவலர்களின் உயரதிகாரிகளின் அழுத்தம், வழக்குகளை விரைவாக முடிக்க வேண்டிய நெருக்கடி ஆகியவற்றால் கைதிகளுக்கு எதிரான வன்முறை அதிகரித்து வருவதை வெளிப்படுத்தியுள்ளது.

காவலர்களின் மனநிலை: அதிர்ச்சியளிக்கும் கண்டுபிடிப்பு
அறிக்கையின்படி, தமிழ்நாட்டில் 56 சதவீத காவலர்கள் கைதிகள் சித்ரவதையை “மிகவும்” ஆதரிக்கின்றனர், மேலும் 35 சதவீதம் பேர் “ஓரளவு” ஆதரிக்கின்றனர். ராஜஸ்தான் (90%) மாநிலத்தைத் தொடர்ந்து, தமிழ்நாடு இந்தப் பட்டியலில் முதல் இடத்தில் உள்ளது. இந்த மனநிலை, காவலர்களின் பயிற்சி, உளவியல் நிலை, மற்றும் நிறுவன கலாசாரத்தில் உள்ள குறைபாடுகளை சுட்டிக்காட்டுகிறது.

முன்னாள் தமிழ்நாடு டிஜிபி அனூப் ஜெய்ஸ்வால் இது குறித்து கூறுகையில், “இந்தியாவில் ‘விசாரணை’ என்றாலே சந்தேக நபரை ‘கடுமையாக நடத்துவது’ என்று பொருள்படுகிறது. இது சட்டவிரோதமானது மட்டுமல்ல, குற்றமாகவும் உள்ளது,” என்றார். வழக்குகளை விரைவாக முடிக்க வேண்டிய அழுத்தம் மற்றும் பொருட்களை மீட்க வேண்டிய நிர்பந்தம் ஆகியவை காவல்நிலைய வன்முறைக்கு முக்கிய காரணங்கள் என்று அவர் விளக்கினார்.

லாக்-அப் மரணங்கள்: தொடரும் பிரச்சனை
தமிழ்நாட்டில் காவல்நிலைய மரணங்கள் அதிகரித்து வருவது கவலையளிக்கிறது. 2016 முதல் 2022 வரை, தமிழ்நாட்டில் 490 காவல்நிலைய மரணங்கள் பதிவாகியுள்ளன, இது தென்னிந்தியாவில் மிக உயர்ந்த எண்ணிக்கையாகும். இருப்பினும், 2017 முதல் 2022 வரை ஒரு காவலர்கூட இதற்காக தண்டிக்கப்படவில்லை என்பது மேலும் அதிர்ச்சியளிக்கிறது.

அஜித்குமாரின் மரணம், 2021ல் திமுக ஆட்சிக்கு வந்த பிறகு பதிவான 24வது காவல்நிலைய மரணமாகும். இந்த சம்பவத்தில், அவரது உடலில் 44 காயங்கள், உள் ரத்தக்கசிவு, மற்றும் உறுப்பு பாதிப்புகள் இருந்ததாக மரண விசாரணை அறிக்கை உறுதிப்படுத்தியுள்ளது.

சீர்திருத்தங்களுக்கான அழைப்பு
இந்தப் பிரச்சனையைத் தீர்க்க, பல்வேறு தரப்பினரும் சீர்திருத்தங்களை வலியுறுத்துகின்றனர். முன்னாள் டிஜிபி சைலேந்திர பாபுவின் வழிகாட்டுதல்களை முறையாகப் பின்பற்றியிருந்தால், அஜித்குமாரின் மரணத்தைத் தவிர்க்க முடியும் என ‘காவல்நிலைய சித்ரவதைக்கு எதிரான கூட்டு நடவடிக்கை’ (JAACT) அமைப்பின் ஒருங்கிணைப்பாளர் தோழர் தியாகு கூறினார்.

காங்கிரஸ் எம்.பி. கார்த்தி சிதம்பரம், “காவலர்களுக்கு முழுமையான பயிற்சி, உணர்வு பயிற்சி (sensitivity training) அளிக்கப்பட வேண்டும். டிஜிபி முதல் புதிய கான்ஸ்டபிள் வரை அனைவரும் இந்தப் பயிற்சியை முறையாகப் பெற வேண்டும்,” என்று வலியுறுத்தினார்.

மேலும், ஐந்தாவது தமிழ்நாடு காவல் ஆணையம், அதிகார துஷ்பிரயோகம் மற்றும் காவல்நிலைய வன்முறைக்கு எதிராக கடுமையான ஒழுக்க நடவடிக்கைகளை பரிந்துரைத்துள்ளது. காவல்நிலைய மரணங்கள் குறித்து உடனடி நடவடிக்கை எடுக்கப்பட வேண்டும் என்றும், ஆரம்ப விசாரணையில் வன்முறை உறுதியானால், வழக்கு உடனடியாக குற்றப்புலனாய்வுத் துறைக்கு மாற்றப்பட வேண்டும் என்றும் ஆணையம் வலியுறுத்தியுள்ளது.

நீதித்துறையின் பங்கு
சிவகங்கை மரண வழக்கில், மதுரை உயர் நீதிமன்றம் மத்திய புலனாய்வு அமைப்பை (CBI) ஆகஸ்ட் 20க்குள் இறுதி அறிக்கையைத் தாக்கல் செய்ய உத்தரவிட்டுள்ளது. இவ்வழக்கில் ஐந்து காவலர்கள் கைது செய்யப்பட்டு, ஆறு காவலர்கள் இடைநீக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளனர்.

மேலும், சாட்சிகளுக்கு பாதுகாப்பு அளிக்கவும், உள்ளூர் காவல்துறையினர் சிபிஐ விசாரணைக்கு முழு ஒத்துழைப்பு அளிக்கவும் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது. இந்த வழக்கு, காவல்நிலைய வன்முறைக்கு எதிரான பொது மக்களின் கோபத்தை மீண்டும் தூண்டியுள்ளது.

தமிழ்நாட்டில் காவல்நிலைய சித்ரவதை மற்றும் மரணங்கள் தொடர்ந்து அதிகரித்து வரும் நிலையில், காவலர்களின் மனநிலையை மாற்றுவதற்கு உடனடி மற்றும் முழுமையான சீர்திருத்தங்கள் தேவை. முறையான பயிற்சி, உளவியல் ஆதரவு, கடுமையான ஒழுக்க நடவடிக்கைகள், மற்றும் சட்டத்தின் முன் அனைவருக்கும் சமநீதி உறுதி செய்யப்பட வேண்டும். அரசு, நீதித்துறை, மற்றும் சிவில் சமூகம் ஒருங்கிணைந்து செயல்பட்டால் மட்டுமே இந்தக் கொடூரமான பிரச்சனையை முடிவுக்குக் கொண்டு வர முடியும்.

Exit mobile version